25/36
Girişimci bir lise son sınıf öğrencisi grubu, hileli bir üniversite kabul sistemini çökertmek için bir araya gelir. Tayland filmi Bad Genius’un (2017) yeniden çevrimi. Filmin başlarında, Lynn’in ziyaret ettiği özel okula gidip gelmenin maliyetini hesapladığı bir sahne vardır. Filmde, Güneydoğu Pensilvanya Ulaştırma Otoritesi’ni temsil eden SEPTA logosuyla açıkça işaretlenmiş bir toplu taşıma bileti yığını gösterilmiştir. SEPTA, Philadelphia metropol bölgesinde faaliyet göstermektedir. Yarım dakika sonra, film Lynn ve babasının yaşadığı şehri Seattle olarak tanımlar. Kaynaklar Roots (1977). Bad Genius (2024), aynı adlı 2017 Tayland filminin yeniden çevrimidir. 2017 orijinalini bir tarif olarak kullanır – diyaloglara, mekanlara, atmosfere, karakter hırslarına ve hatta karakterlerin setteki yerleşimlerine kadar. Bu tarifi tam olarak takip eder, sadece sonunda biraz sapar ve orijinalden bazı küçük olay örgüsü öğelerini değiştirir. Bir şekilde, bunu yaparken, yavan, tembel ve zorlama bir deneyim haline geliyor. Nedenini anlamak için, orijinal 2017 filmi ve onu bu kadar özel kılan şey hakkında biraz konuşmamız gerekiyor. Bad Genius (2017), o kadar çok sevdiğim bir film ki, itiraf etmek istediğimden daha fazla izledim; bu yüzden evet, taraflıyım. Kusurları var – bazen ses efektleri ve yönetmenlik seçimleriyle biraz klişe – ama sonuçta başarılı ve ilgi çekici bir soygun filmi olarak ortaya çıkıyor. Anavatanı Tayland’da ve Güneydoğu Asya’da büyük bir hit oldu. Ancak, beni ona bu kadar çeken şey, filmin başka türlü başardıklarıydı. Orijinal 2017 filmi, akıllı karakterler yazma ve onları filmde sıkıcı bir seçme atmosferine yerleştirme gibi zor bir görevi üstlenirken, bir şekilde onu inanılmaz derecede gerilimli hale getirmeyi başardı. Daha önce hiç oyunculuk deneyimi olmayan dört harika oyuncu kadrosu aldı ve onları yıldıza dönüştürdü. Yapımları, mesajlarını iletmek için kullanılan ekran üstü metin yerleşimi gösteriminden film müziğine kadar bazı mükemmel efektleri bir araya getirerek nakavt oldu. Lynn *zeki* idi. Sıra dışı yeteneklere sahip, gerçekten zeki bir genç kadın olarak karşımıza çıktı ve önemsediği sevgi dolu bir babası vardı; orijinal yazarların kanıtı. İlişkileri doğal hissettiriyordu ve yardımcı kadro da oyunculuklarında ve kimyalarında bunu sağladı. Yöntemleri ve planları film aracılığıyla tatmin edici ve keyifli bir şekilde sergilendi. Babasıyla ilişkisi duygusal ve her iki tarafta da iyi oyunculuklar vardı. Hikayenin temposu ve amacı vardı, ancak en önemlisi GERİLİM içeriyordu. Ve tüm bunları muhtemelen bir film devi olarak kabul edilmeyen bir ülkede çekilirken ve üretilirken yaptı. Bad Genius (2024), kopyalamaya çalıştığı şeylerden çok azına sahip. Yeniden çevrim bir şekilde tüm doğru malzemeleri almayı başarıyor – aydınlatma, gerilimli müzik, aynı olay örgüsü noktaları, aynı karakterler – ve bunu orijinalin kötü bir dublajı gibi hissettiren özensiz bir versiyona dönüştürüyor. Harika anları yok. Hiçbir çekiciliği yok. Neredeyse hiç duygu yok. Lynn (2024) zekice davranıyor ama karakterin aslında bir dahi olduğunu düşünmüyoruz. Sınıf sahneleri gerilim aktarmaya çalışıyormuş gibi *hissediliyor* ama sadece aptalca. Yardımcı oyuncu kadrosu eksik. Hiç de gerilimli değil. Geriye kalan tek şey, harika Benedict Wong sayesinde iyi bir baba figürü ve kötü performansı hayata geçirmeye çalışan Callina Liang’ın iyi performansı. Bunu izlemek için hiçbir sebep yok. İzlemediyseniz orijinalini izleyin (ya da sadece tekrar izlemek istiyorsanız) ve bana daha sonra teşekkür edin.